Pauline Jaricot voelt zich verantwoordelijk voor het debacle met de fabriek in Rustrel. Ze wil vooral de kleine geldverstrekkers volledig compenseren. Zij hebben immers hun vertrouwen in haar gesteld. Ze reist heel Frankrijk door op zoek naar donaties.

Haar laatste levensjaren worden gekenmerkt door juridische processen en bittere armoede. De pastoor van haar parochie plaatst haar op de officiële armenlijst zodat ze toch nog enige zorg kan krijgen.

Door velen vergeten en in de steek gelaten, sterft Pauline Jaricot op 9 januari 1862.