Op 22 oktober is het Missiezondag. De christenen in Libanon hebben een hart dat brandt van naastenliefde en van de missie daar te zijn waar mensen in moeilijkheden zijn. Zij verlaten het land niet, zij blijven, om een bron van hoop te zijn.

Het land van de ceders
Libanon is de laatste jaren in een ongekende crisis beland. De Libanese munteenheid heeft 98 procent van haar waarde verloren. Een groot deel van de middenklasse kwam onder de armoedegrens terecht. De staat is nog slechts een façade, overal is corruptie. Dagelijks verlaten mensen het land. Libanon vangt veel Syrische vluchtelingen op. De explosie in de haven van Beiroet in 2020 was de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen.

Foto's: Hartmut Schwarzbach

Drama’s en wonderen
Na de enorme explosie, waarbij meer dan 200 mensen omkomen, willen de parochianen van de parochie St. Maroun helpen. Van de overheid is niets te verwachten. De pastoor van de parochie, Richard Abi Saleh, komt met het initiatief ‘drames et miracles’ (drama’s en wonderen): “We gaan op bezoek bij de mensen, luisteren naar hun angsten. We zijn er. We bidden met hen. We huilen en lachen met hen.”
Danielle Aramouni, een van de vele vrijwilligers in de parochie, zegt het kernachtig: “Voor mij is mijn werk geen baan, het is een missie. Als je mensen ziet die hulp nodig hebben, ga je naar ze toe en helpt.”