Bernardo Malaya leidde vijftien jaar lang een kleine christelijke gemeenschap. Hij zet zich enthousiast in voor het evangelie en voor evangelisatie. Hij werd door de kerkleiding benoemd tot catechist en voltooide een driejarige opleiding. Ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd doet hij zijn werk als catechist nog elke dag met hart en ziel.

Sleutelfiguur in de parochie
Malaya: “Ik vind het heel boeiend om de kerk en Jezus Christus als catechist te dienen, want als ik anderen leer hoe men een heilig leven kan leiden, leer ik ook mijzelf om steeds meer volgens het evangelie te leven. Als catechist ben je in de zeldzame gelegenheid je eigen spiritualiteit te verdiepen en te verrijken. Je wordt steeds herinnerd aan de noodzaak om te leven naar het woord dat je predikt.”
Een katholieke geloofsgemeenschap op het platteland is voor haar pastorale zorg sterk afhankelijk van catechisten. Zij zijn sleutelfiguren voor het missionaire werk van de kerk. In de geloofsgemeenschap is de catechist de eerste persoon bij wie mensen terecht komen als zij moeilijkheden willen bepraten of als zij vragen hebben.

“Ik geloof en voel in mijn hart, dat God mij heeft geroepen om Hem te dienen”

Hoewel catechisten goed opgeleid zijn en veel verantwoordelijkheid dragen, krijgen zij meestal niet betaald en zijn ze afhankelijk van giften van de parochianen. Bernardo Malaya vindt dat hij geluk heeft gehad. Hij krijgt van de kerk een maandelijks stipendium waarmee hij zijn kinderen naar de basisschool kan laten gaan. Voor verdere scholing is er geen geld. Maar spijt dat hij dit levenspad heeft gekozen, heeft hij niet.
Malaya: “Als catechist ben je van maandag tot en met zondag geroepen tot het werk. Er is geen vrije dag waarop het evangelie niet verkondigd wordt. Je dient de mensen en de kerk elke dag. Ik doe dit met passie, want ik voel en ben ervan overtuigd dat Jezus Christus mij zendt om voor Hem en voor mijn medemensen te werken voor een goed christelijk leven hier op aarde en in de hemel.”